Trądzik pospolity jest najczęstszą chorobą skóry wieku młodzieńczego. Bardzo często zmiany trądzikowe nie mijają po okresie dojrzewania, ale występują nadal u osób dorosłych. Problemem ostatnich lat jest coraz większa liczba pacjentów dorosłych, u których trądzik pojawia się po raz pierwszy po 25 r.ż. W przebiegu trądziku na skórze obserwujemy zaskórniki, grudki, krostki, czasem cysty i guzy zapalne. Zmiany te mogą ustępować z pozostawieniem przebarwień pozapalnych oraz blizn. Ciężkie postaci trądziku, jak trądzik skupiony bardzo często ustępują z bliznowaceniem. Odmiana trądziku oraz towarzyszące mu zaburzenia w procesie gojenia ran mają wpływ na rodzaj powstałych blizn potrądzikowych. W przebiegu trądziku obserwujemy powstawanie zarówno blizn zanikowych jak i przerosłych. Blizna przerosła to blizna, w której nieprawidłowa tkanka unosi się ponad powierzchnię skóry, pozostając jednak w granicach rany. Blizny przerosłe przeważnie występują na plecach, żuchwie oraz na policzkach. Powstawanie tego rodzaju blizn związane jest zwykle ze źle lub wcale nieleczonym trądzikiem, w którym występują guzki i cysty. Blizny hipertroficzne z biegiem czasu mogą ulec spłaszczeniu i zmniejszeniu. Powierzchnia blizn zanikowych (atroficznych) jest zagłębiona poniżej powierzchni skóry.

Blizny potrądzikowe znacząco obniżają jakość życia pacjentów

Blizny potrądzikowe są przyczyną znacznego stresu u młodych osób. Obniżają poczucie własnej wartości co przejawia się zarówno w kontaktach towarzyskich jak i zawodowych. W niektórych przypadkach trądzik i blizny potrądzikowe mogą prowadzić do wystąpienia objawów depresji czy zaburzeń lękowych.

Wybór leczenia blizn potrądzikowych uzależniony jest od ich rodzaju, ilości i lokalizacji, a także aktywności zawodowej pacjenta. Rodzaj i liczbę zabiegów ustala lekarz dermatolog w czasie konsultacji.