Charakterystycznym objawem łojotokowego zapalenia skóry są plamy rumieniowe, na których powierzchni widoczne są łuski lub żółte strupy.
W obrębie twarzy ogniska rumieniowe lokalizują się głównie na czole, w fałdach nosowo-wargowych, na brwiach i uszach.  Występować również mogą na owłosionej skórze głowy (łupież) oraz na tułowiu w okolicy mostka.
Łojotokowe zapalenie skóry ma przewlekły i nawrotowy przebieg. Choroba nawraca w okresie jesienno-zimowym i poprawia się w okresie letnim. Objawy łojotokowego zapalenia skóry nasilają się także pod wpływem stresu, w czasie przebywania w klimatyzowanych pomieszczeniach, po spożyciu alkoholu oraz w trakcie infekcje.

Leczenie łojotokowego zapalenia skóry powinno być ukierunkowane na ograniczenie nadmiernego wydzielania łoju oraz hamowanie podrażnienia i widocznego stanu zapalnego. W utrzymaniu okresów bezobjawowych pomaga ograniczenie populacji grzyba Malassezia furfur. Istotne znaczenie ma również prawidłowa pielęgnacja poprawiająca funkcję barierową skóry.